Çevreyi kirletenlerin fazla sera gazı salınımlarının önlenmesi amacıyla 200 ülke sözleşme imzaladılar. Sözleşme BM-Birleşmiş Milletler ve DB-Dünya Bankası tarafından da destekleniyor.
Karbon ticareti şöyle bir şey; her birimin dünyaya saldığı karbon dioksit miktarının toplamı esas alınmaktadır. Firma veya ülke olsun karbon dioksidin kimden geldiği önemli değildir. Kirliliği azaltmak için harcama yapılacak veya ortam kirletilecektir. Başkalarının kullanımlarını azaltarak, başkalarına sertifika satmalarıyla para kazanacaklardır. Sera gazı salanlar da sertifika alımları karşılığında ortamı kirletebileceklerdir.
Çevreci ekonomistlere göre, herkese karbon kredisi verilecektir. Daha sonra bu krediler ödenen bedelin yanında kullanılan enerji veya yakıtlar için kullanılacaktır. Kredilerini az kullananlar salım pazarında ellerindeki kullanılmayan kredi kağıtlarını satabileceklerdir. İhtiyaçları olanlar da bunları alabileceklerdir. Avrupalılar bu fikri sevdiler. Hatta, bir pasifik adasında ilk pilot uygulamayı da başlattılar.
Adada yaşayanlara eşit miktarlarda belirli bir kredi kartıyla karbon kredisi verilmişti. Adada yaşayanlar akaryakıt veya benzerlerini alırlarken bu kredi kartlarını kullanıyorlar. Tutumlu olanlar karbon kredilerini karbon bankasına satabiliyorlar.
Karbon kotası her yıl biraz daha düşürülerek, karbon salınımı yüksek olanların giderleri artırılıyor.
Karbon ticaretinde birim olarak CO2/Ton kullanılıyor. Takas edilebilir sertifika, kişinin sera gazı salınımına izin vermektedir. Sertifikalar borsalarda alınıp-satılabilecektir.
Karbon ticaretiyle küresel ısınmanın şiddeti azaltılmış olacak, firmaların ve ülkelerin dünyayı kirleten kuruluşlar olarak sorumlu tutulmaları ortadan kalkacaktır.
