Bugün kadın cinayeti haberiyle güne başladık. Kadın cinayeti deyip geçiyoruz ama daha 16 yaşında...Hayalleri, umutları bir magandanın kurşunuyla kefene sarılıp toprak atıldı üzerine.
Daha 16 yaşında kendisiyle birlikte annesi, babası kimi varsa onarılamaz yaralar açıldı beden ve yüreklerde.
Daha 16 yaşında, lise çağlarında...
Daha 16 yaşında, pompalı tüfekle başından vuruldu...
Şimdi kendini bilmez bir kaç kişi çıkıp yine; niye ordaymış, niye öyle giyinmiş, niye orasını burasını açmış, kız kısmının gece dışarda ne işi varmış gibi abuk subuk laflarla hafifletmeye çalışacaklar.
Oysa canı yakan ne bilir canın yandığını... Birisi eline silahı alıp fiziken işlemiş suçu... Diğerleri o kahrolası dilleriyle daha beter ateş saçmıyorlar mı?
Kadın olmak ne zor iş bu çağda. Önceki gün Amerika uçağına tutunup Afganistan'dan kaçmak isteyen Afganlar'ı gördük. O görüntüleri izlerken orada neredeyse hiç kadın olmayışına mı üzüldüm, yoksa annesini, karısını, kardeşini, kızını bırakıp uçağın kanadında da olsa gitmeyi (ölmeyi) göze almış erkeklere mi acıdım şimdi tarif edemiyorum. Bazı duygular kelimesizdir ya...
Kadının cüssesi var da adı yok...
Kesik saç diye gözlerde küçümsediğinizi, yüreğinizde yüceltemediniz...
Ne zaman biteceksiniz?
Daha 16 yaşında, gitti...
Adı yok, diğer katledilen kadınlar gibi yarın unutulacak.
