Sanmayın bu acı daha çok yeni
Anam ta yürekten yaktın sen beni
Bin yıl yaşasam da unutmam seni
Çünkü senin yerin dolmuyor anam.
Bir eylül günün de dünyam yıkıldı
Yüreğim de kor ateşler yakıldı
O yıl benim için kapkara bir yıldı
Nasıl unuturum anam ben seni.
Hayal ederim anam yeniden gelse
Anam diye irkilirim gelen her sese
Sızlıyor yüreğim her kim ana dese
Nasıl unuturum anam ben seni.
Anam, yalan dünya sensiz olmuyor
Ananın diktiği güller solmuyor
Dünyayı verseler yerin dolmuyor
Nasıl unuturum anam ben seni.
Anam gel deyince koşar giderdim
Anam ebediyen dursun isterdim
Her ana deyince artıyor derdim
Nasıl unuturum anam ben seni.
Ana sıs dünya yı şöyle bir düşün
Bilirim ne yapsam olmaz dönüşün
Canıma can katardı anam gülüşün
Nasıl unuturum anam ben seni.
Benim için hep tedirgin olurdun
Ben ıslansam hep sen hasta olurdun
Benim dertlerime derman bulurdun
Nasıl unuturum anam ben seni.
Benden ayrılınca kara bağlardın
Ardım sıra gece gündüz ağlardın
Kulağımdan gitmiyor ki feryadın
Nasıl unuturum anam ben seni.
Sensiz dünya bana her zaman dardı
Gözüm gönlüm her tarafta arardı
Ayaklarının altında bir cennet vardı
Nasıl unuturum anam ben seni.
Ana gibi yar olmaz demişti şair
İnan yalan değil bu sözler zahir
Nasıl unuturum anam ben seni.
Şöyle hayal ettim tüm olanları
İnsan hiç unutur mu güzel anları
Kalem kağıt alıp yazdım bunları
Nasıl unuturum aram ben seni.
Sen yaşarken bendim cananın
Ayrılık başladı çıkınca canın
Cennet ala olsun senin mekanın
Nasıl unuturum anam ben seni.
Darbeci paşaya karşı koymuştun
Sen oğlumu nettin diye sormuştun
Babam ile cennette mi buluştun
Çünkü senin yerin cennettir anam.
Zalimden korkup da çekmezdin sözün
Her zaman yaratana bağlıydı özün
Ağlaya ağlaya kör oldu iki gözün
Nasıl unuturum anam ben seni.
Tam elli iki sene çektin kahrımı
Hastalansam dindirirdin ağrımı
