Rıfat Açıkgöz

Muhsin Bey'e

Rıfat Açıkgöz

Uçağın düştü derine
Ulaşamadık yerine
Ağlıyorum kaderine
Uyan Muhsin Beyim uyan.

O bir köylü çocuğuydu
Sanki nazar boncuğuydu
Haberini herkes duydu
Uyan Muhsin Beyim uyan.

Yıllar yılı çile çektin
Hep sevgi tohumu ektin
Milletini çok beklettin
Uyan Muhsin Beyim uyan.

Çile çektin C-5’ler de
Genç yaşta kalmıştın derde
Can kurban sen gibi merde
Uyan Muhsin beyim uyan.

Cemalin benzerdi suya
Sahiptin çok güzel huya
Daldın bir derin uykuya
Uyan Muhsin beyim uyan.


Ülküdaşım can yoldaşım
Asla eğilmedi başın
Daha çok genç idi yaşın
Uyan Muhsin beyim uyan.

Taş medreselerde kaldın
Yusufiye de ilim aldın
Kar altında çok mu kaldın
Uyan Muhsin beyim uyan.

Davana çizilmez hudut
Başucunda kara bulut
Allahtan kesilmez umut
Uyan Muhsin beyim uyan.


Hep hizmet ettin yuvana
Özden bağlıydın davana
Yaradan gel mi dedi sana
Uyan Muhsin beyim uyan.

Hep aşardın dağı beli
Çok severdin coşkun seli
Sert mi değdi seher yeli
Uyan Muhsin beyim uyan.

Bahar ayı hazan oldu
Dostların yoluna doldu
Karlı dağlar mezar mı oldu
Uyan Muhsin beyim uyan.

Çok iyi bilirim kimdin
Gençliğimde liderimdin
Karlı dağa niye indin
Uyan Muhsin beyim uyan.

Hep inanırdın kadere
Hiç de dalmadın kedere
Mezar mı oldu karlı dere
Uyan Muhsin beyim uyan.

Başbuğumun yoldaşıydın
Kürşat’ımın gönüldaşıydın
Rifat’ın gardaşıydın
Uyan Muhsin beyim uyan.

Sana ettim birkaç kelam
Aziz şehitlere söyle selam
Artık yazmaz oldu kalem
Uyan Muhsin beyim uyan.
 

Yazarın Diğer Yazıları