İçinize koca bir taş koyulduğunu hissettiniz mi? Bir anda her şeyin anlamı kaybolur, dünya bir an için durur gibi gelir. Nefes almak zorlaşır, her adım daha fazla ağırlaşır. Etrafınızdaki insanlar, hayatlarına devam ederken, sizin için zaman adeta durmuş gibidir. O anı yaşamanın zorluğu, artık bir mücadeleye dönüşür.
Ama işte en çok ihtiyacınız olan şeyin ne olduğunu fark edersiniz, güçlü durabilmek.
Yaşadığımız bazı olaylar beklenmedik bir şekilde üzerimize çöker. Bazen kayıplar, kırgınlıklar, hayal kırıklıkları ya da umutsuzluk duyguları öyle yoğunlaşır ki, taş gibi bir ağırlık kalbinizin üzerinde hissedersiniz. O anlar "nasıl devam edebilirim?" sorusuyla geçer. Çünkü hayat her ne kadar ağır olsa da, durma gibi bir lüksümüz yoktur.
İçsel fırtınalarımızı sessizce yaşarken, dışarıdaki dünya devam eder. Çevremizdekiler mutlu, işleri yolunda, hayatları bir şekilde akıp gider. Ama biz bir anlamda dururuz. Kendi dünyamızda sıkışıp kalmışken, etrafımızdaki her şey hareket eder. Ve hala o taşın altında ezilmeye devam ederken, dışarıdan görünmeyen gücümüzle hayata tutunmaya çalışırız.
Hayat bir şekilde devam ederken, durmak, pes etmek ya da vazgeçmek mümkün olmaz. Zaman, "bunun bir sonu olmalı" dediğimiz anlarda geçmeye devam eder. O anlarda bile, "güçlü durmalıyız" deriz. Bir şekilde ayağa kalkar, yaralı da olsak yeniden başlarız. İşler zorlaşır, ama yaşamak için bir neden bulmak zorundayız. Çalışmak, mücadele etmek, her şeye rağmen yol almak... Çünkü bu dünyada kalabilmek için güç ve direnç gerekiyor.
İşler zorlaşır, ama yaşamak için bir neden bulmak zorundayız.
