Rıfat Açıkgöz

KARA GÜNDE DOST OLANI GÖRMEDİM

Rıfat Açıkgöz

Bazı kez duruldum bazen de coştum

Bir hayal peşinde durmadan koştum

Seyyah olup diyar, diyar dolaştım

Kara günde dost olanı görmedim.

 

Bazen sayrı oldum bazen de hasta

Bazen çok neşeli bazen de yasta

Bazen çırak oldum bazen de usta

Kara günde dost olanı görmedim.

 

Ben ne söylediysem hep inandılar

Yandığımı görenler de yandılar

Seyyah olup gezdim derviş sandılar

Kara günde dost olanı görmedim.

 

Sene elli beşte gelmişim bu cihana

Gezdim diyar, diyar ben kana, kana

Yollarda rastladım ben sayısız cana

Kara günde dost olanı görmedim.

 

Göle yoğurt çaldım tutmadı maya

Dolaştım gurbette gün saya, saya

Bazen atlı gezdim bazen de yaya

Kara günde dost olanı görmedim.

 

Bazen sevdim bazı kez de sevildim

Bütün insanları ben gibi bildim

Vuruldum kırıldım düştüm eğildim

Kara gönde dost olanı görmedim.

 

Aç susuz yaşadım yemedim haram

Çalıştım didindim olmadı param

Benim tek tesellim oldu cigaram

Kara günde dost olanı görmedim.

 

Uysal koyun gibi koşarken tuza

Tüm insanlar kaydı basınca buza

Düşeni kaldırıp da aldım omuza

Kara günde dost olanı görmedim.

 

Ben eğilince hep sırtıma bindiler

Keyifleri yetince de geri indiler

Kerameti kendilerinden bildiler

Kara günde dost olanı görmedim.

 

Dediler ki bana sen darı ekme

Uzat boyunun da hiç geri çekme

Ayağım tökezleyince vurdular tekme

Kara gönde dost olanı görmedim.

 

Ne çileler çektim ben ömür boyunca

Hep hor gördüler tıka basa yiyince

Gülerek geçtiler ben de açım deyince

Kara gönde dost olanı görmedim.

 

Uçağa binerken herkes alkış tutular

Karşılayıp hep yollarıma yattılar

Her şey bitti bir dakikada sattılar

Kara günde dost olanı görmedim.

 

Yaya kaldım bakmadılar yüzüme

Hiç itibar etmediler benim sözüme

Ağlayınca da tükürdüler gözüme

Kara günde dost olanı görmedim.

 

Oturup kalırsın yeter ki yere çökme

Düşkün zannederler boynunu bükme

Düşersen arkandan vururlar tekme

Kara günde dost olanı görmedim.

 

Çalışın çırpının hep gider boşa

Doğruyu söylersen gitmezsin hoşa

Takılıp düşersen tutarlar taşa

Kara günde dost olanı görmedim.

 

Çenene vururlar sakın gitme ileri

İleri iterler şayet kalırsan geri

Kural hep böyledir ezelden beri

Kara günde dost olanı görmedim.

 

Düz gidersen çevirirler yolundan

Meyveliyken hiç inmezler dalından

Aç ölürsen tutan olmaz salından

Kara günde dost olanı görmedim.

Yazarın Diğer Yazıları