Rıfat Açıkgöz

ARTIK SILAMIZA DÖNELİM OĞLUM

Rıfat Açıkgöz

1997 yılının 26 Şubat günü Ankara Hacettepe hastanesinde vefat eden şimdi yaşıyor olsaydı 26 yaşında bir babayiğit olacak oğlum Alperen Burak’ın hakka kavuşmasının seneyi devriyesinde duygularımı dile getiren bir şiir.

     Dilerim ki Cenab-ı Allah hiç kimseye evlat acısı vermesin. Çünkü evlat acısı geçmiyor bitmiyor hem de ilk günkü gibi yakarak devam ediyor.

    Ben de bu şiiri benim gibi küçük veya büyük yaşta evladını kaybeden bütün ana balara hediye ediyorum. Tüm geçmişlerimizin ruhu şad, mekanları cennet olsun.

 

Kavuşalım artık hasrete doydun

Ne bana ses verdin ne beni duydun

Sen kaldın gurbette beni de koydun

Artık sılamıza dönelim oğlum.

 

Yirmi dört yıl oldu ayrıyım senden

Yetmedi mi oğlum ne isten benden

Bilirim ki dönen olmaz gidenden

Bekle bir gün bende gelirim oğlum.

 

Her gece görüyorum korkulu düşler

Saçlarım ağardı döküldü dişler

Hayalimden gitmez o hoş gülüşler

Seninle kavuşmak ne zaman oğlum?

 

Yiğit oğlum beni yaktın ataşa

Söylesem de sözüm geçmiyor taşa

Hasret çeke çeke geldim bu yaşa

Artık sılamıza dönelim oğlum.

 

Eben köyde deden köyde yatıyor

Bu ayrılık gayrı cana yetiyor

Gurbet elde kara günler geçmiyor

Artık sılamıza dönelim oğlum.

 

Bir aslan olurdun yaşasan şimdi

Sanma ki sen gittin fırtına dindi

Hasretlikten bana inmeler indi

Gayrı sılamıza dönelim oğlum.

 

Ankara’dan geldi kara haberin

Yaralı kalbimde var senin yerin

Sen olmadan köye nasıl giderim

Artık sılamıza dönelim oğlum.

 

Erciyes’in eteğinde senin mezarın

Özümü yakıyor senin ateşin narın

Gurbette yatmak da var mı bir karın

Gayrı sılamıza dönelim oğlum.

 

Alperenim canım oğlum bir tanem

Seninle şenlenirdi küçücük hanem

Senden ayrı geçti yirmi dört senem

Gayrı sılamıza dönelim oğlum.

 

Hayalimde lüle lüle saçların

Şimdi toprak oldu kalem kaşların

İnan ki özümü yakıyor narın

Kavuşmak ne zaman belli mi oğlum?

 

Sene doksan beşte geldin dünyaya

Bakamadım sana ben doya doya

Baban kurban olsun o selvi boya

Artık sılamıza dönelim oğlum.

 

Senin kaderinmiş küçükken uçmak

Bir fayda etmiyor yanıp tutuşmak

Hiç olur mu oğlum babadan kaçmak

Yeter artık hasret bitsin be oğlum.

 

Alperen demiştim senin adına

Bu dünyada doyamadım tadına

Bir gün bende varacağım yanına

O vuslat gününü bekle be oğlum.

 

Yalvardım yakardım yüce Allah’a

Evlat acısını verme bir daha

Hasret duygularım kalkıyor şaha

Gayrı sılamıza dönelim oğlum.

 

Elden uçup gitti o küçük bir kuştu

Baban-anan hasretinden yandı tutuştu

Diyorlar ki ebesiyle dedesiyle buluştu

Onlara da selam söyle be oğlum.

Yazarın Diğer Yazıları