Salih öğretmen, yeni mezun olmuş, İlk görev yeri olarak, Hakkari Geçitli nahiyesi çıkmıştı.
“Vatanın her yeri bizim için aynıdır” diyerek. Görev yerine sevinçle gitmiş öğretmen olarak başlamıştı.
Her ne kadar Uzunyayla soğuğuna alışık olsa da, Salih öğretmen yabancı olduğu bu bölgenin kış şartlarının daha ağır olduğunu görmüştü.
Nahiyenin Kanaat önderi olan ve bölgede sevilen Süleyman ağa ile muhabbetleri ve samimiyetleri dikkat çekecek kadar iyiydi.
Süleyman ağanın oğlu Enver ağa ile yaşlarının yakın olmasından dolayı daha sıcak ve seviyeliydi.
Salih hoca Çerkes bir ailenin evladı olarak, Babası Kemal efendi ve Dedesi Mehmet Nuri efendinin etrafında, onların imanı ve ahlaki ikliminde yoğrulmuş, büyüklere karşı saygı konusunda da alçak gönüllülüğünü asla kaybetmemişti.
Süleyman ağa, Çerkesleri iyi bilirmiş. Cirit oynarken bir adamının gözünü Çerkes biri çıkarmış. Süleyman hoca; Salih hocaya takılırmış, Çerkesler bizim gözü çıkarttı şimdi senden alacağız diye takılırmış.
Bir gün Süleyman ağa, Salih hoca’ya, Salih peygamberin gösterdiği mucizeyi sormuş. Salih hoca hatırlayamamış. Süleyman ağa, Salih peygamber Deveyi kayaya çıkartarak, halkın devenin sütünden faydalanmasını sağlamış demiş.
Yazın dağdan inmeyen 10.000 koyunları varmış. Bu koyunları koruyan 14-15 tane cins, büyük köpeklerin bir kaçı bir olup Ayıyı dahi boğabilen bir güçtelermiş.
Aylarca insan yüzü görmeyen bu köpeklerin indiği bir gün. Salih hoca ve öğretmen iki arkadaşı, yemek daveti için Süleyman ağanın evine doğru giderlerken, Köpeklerin saldırısına uğrarlar.
Salih hoca, Uzunyayla da yaşamış olmasının ve benzer köy köpekleri ile nasıl mücadele edileceğini bildiği için. Arkadaşlarına.
--Yerdeki sopaları alın, sırtınızı duvara verin, sopaları sağa sola sallayın. Diye talimat verir.
Tüm öğretmenler aynı şekilde köpeklerin üzerlerine atlamasına, Enver ağa gelene kadar mani olurlar.
Süleyman ağa Salih hocayı taktir etmiş, köpeklerden kaçmadan yaptığı akılcı tavır ile kurtulmalarına sevinmiş.
Salih hoca, Eğer ortalıkta bir kargaşa çıkar ise, Enver ağa beline kuşak bağlar, başında poşusu ile ortalıkta göründüğü an etraftaki herkes, çil yavrusu gibi dağılırlardı. Enver ağaya kafa tutmak intihar ile eşdeğerdi diye söylüyor.
Hakkari ile irtibatını kesmeyen Enver ağa. Cemil ağanın kızı ile evlenmiş.
Yıllar 40 olmuş.
Enver ağa Salih hocayı, Salih hoca Enver ağayı aramış, Salih hoca da Enver ağa da vefalı. Salih hoca Enver ağanın telefonuna ulaşmış ve telefon etmiş, hatır sormuş. Enver ağa hemen tanımış Salih hocayı.
Muhabbet, dostluk, samimiyet budur.
Enver ağa Kürt, Salih hoca Çerkes. Bu toprakların iki evladı. Hasbi, harbi, samimi.
Paylaşmayı, insan olmayı, eğitimi seven iki güzel vatandaş.
İkisi de şimdilerde buluşmak için gün sayıyor.
40 yıl çok olsa da, 40 saniyede tüm samimi duyguları depreştiriyor. Yeter ki içten olsun. Yeter ki samimi olsun.
Süleyman ağanın gardaşları, Memet ve Aziz ağalar hayatta ise Allah sağlık sıhhat versin.
Hakkari nin dağlarında cömert insanların varlığı, Güzel vatan için eğitim, öğretime giden Salih hoca ve arkadaşlarının fedakarlığı ile güçlendi.
Enver ağayı abim anlattıkça, sanki önceden tanıyormuşum gibi oldum.
“Bu cennet vatan için ailemizden çok şehit verdik, Vatanımızı üç-beş çapulcuya bırakacak kadar düşmedik” diyecek kadar vatansever.
Bölgenin Kanaat önderlerinden olması bu asil özelliğinden kaynaklanıyor.
VEFA, DOSTLUK HEP DAİM OLSUN. VATAN BU DUYGULAR İLE CAN BULUR.
