2.Hikâye: Hesap Değişmez
Emeviye camisi yanında 100 yaşını geçmiş bir derviş oturuyordu. Yoldan geçen başka bir gönül eri selam verdi, “Allah ömrünü uzatsın, yaş kaç amca?” dedi. “Yüzü geçtikten sonra saymadık evladım!” buyurdu.
“Ne yer ne içersin?”
“Biz Guta köyündeniz evladım. Zeytin ağaçlarımız var, ineklerimiz var. Süt, yoğurt zeytin yer içeriz.” dedi.
Diğer derviş; “Demek ki amca süt, yoğurt, zeytin kişinin ömrünü uzatıyor. Ben de yemeğe dikkat edeyim.” deyince yaşlı sakalını sıvazlayıp güldü.
“Evladım! Amcamın oğlu vardı, o da bizimle aynı şeyleri
yerdi, hatta bizim köyün ekserisi bunu yer, ama biz Rıfat’ı elli yaşında Rahman’a uğurladık. Bu iş; yeme-içmek ve sağlıklı şeyler yapma işi değil. Evladım bu iş, ezeli takdir işidir, eceldir. Yediğin elma armut değil Ancak yaptığın sadakalar, ettiğin yakarmalar, sıla-ı rahim ziyareti kadere etki eder de belki Rahman senin ömrünü uzatır. Kitap onun, defter onun, kalem onun... ömrü uzatacak hayır işi yapmaya çalış...
“Eyvallah baba” dedi, elini öpüp “o halde duanı esirgeme.” dedi.
İsnat
“Oysa Allah, kendi eceli gelmiş bulunan hiçbir kimseyi kesinlikle ertelemez. Allah, yaptıklarınızdan haberdardır.”
(Münafikun, 11)
“Her ümmet için bir ecel vardır. Onların ecelleri gelince ne bir saat ertelenebilirler ne de öne alınabilirler (tam za- manında çökerler).”
(Araf, 34)
“Ey iman edenler! Sizler, sefere çıkan veya savaşa giren kardeşleri hakkında -Allah sonunda bunu kalplerinde bir hasret acısı kılsın diye- “Onlar yanımızda olsalardı ölmez- lerdi ve öldürülmezlerdi” diyen inkârcılar gibi olmayın. Hayat veren de öldüren de Allah’tır; Allah yaptıklarınızı görmektedir.”
“Sadaka, belâyı def eder ve ömrü uzatır.”
“Rızkının bol ve ömrünün uzun olmasını isteyen kimse ya- kınlarıyla ilgilensin.”
(Ali İmran, 156) (Mecmaü’z-Zevaid, III/63)
(Tirmizî)
