Rıfat Açıkgöz

KENDİNİ İYİ BİR MATAH ZANNEDENLERE

Rıfat Açıkgöz

Ulan kurnaz tilki korkak bezirgan

Adam sayılır mı yol arkadaşını satan

Size muhtaç mı ki bu kutsal vatan

Şimdi pişkin, pişkin ahkam kesersin.

 

Dem vurarak milliyetten davadan

Milletvekili seçildin hem de havadan

Arkana bakmadan kaçtın yuvadan

Şimdi pişkin, pişkin ahkam kesersin.

 

Yürek ister ben ülkücüyüm demeye

Vatan millet için tatlı canı vermeye

Sen kurnazlığı edinmişsin sermaye

Şimdi pişkin, pişkin ahkam kesersin.

 

Savaşa giderken kaçtın bizim bölükten

Şimdi havlıyorsun girdiğin delikten

Kim korkar ki senin gibi bir hödükten

Bir de pişkin, pişkin ahkam kesersin.

 

Kendini atıcı zannedip gerdin yayları

Boş yere ürküttün yağız tayları

Malın mı zannettin sen ülkücü oyları

Şimdi pişkin, pişkin ahkam kesersin.

 

Öyle Yusuf olmak sanma pek kolay

Ok öldürür ama oku da atan yay

Halini gören herkes diyor ki vay, vay

Sen ne yüzle bir de ahkam kesersin.

 

Kurnazlık yaparak girdin üzümlü bağa

Zaten hiç yakışmamıştın bizim otağa

Korkaklığın damga vurdu bir çağa

Şimdi pişkin, pişkin ahkam kesersin.

 

Ulan siz kimsiniz de korkalım sizden

Kandırarak oylarımızı aldınız bizden

Size kim itibar eder ki düştünüz gözden

Bir de pişkin, pişkin ahkam kesersin.

 

Siz kağnı gölgesinde yatıp kalktınız

Bu cefakar halka tepeden baktınız

Kendinizi iyi bir matah mı sandınız

Bir de pişkin, pişkin ahkam keresin.

 

Şayet süt bozuksa hiç maya tutmaz

Şunu bilin ki bu asil millet kül yutmaz

Sizin yaptıklarınızı tarih asla unutmaz

Tozlu sayfaları arasında kalıp gidersiniz.

 

Sanmayın bu devran hep böyle gider

Ben liderim demekle de olunmaz lider

Kurnaz da olsanız bir gün post elden gider

Siz de Siyasi Mevta diye damga yersiniz.

 

Sen şimdi Ülkücülerden aldığın oyla güçlüsün

Yarın aday olursan alırsın boyuyun ölçüsün

O zamanda çık konuş şayet kalırsa gücün

Sen de siyaset sahnesinden silinir gidersin.

 

Ben adam oldum demekle olunmaz adam

Ne Yusuflar gelip geçti bu yalan dünyadan

Şimdi çıkıp oynuyorsun çengi çalmadan

Bulunduğun makamdan çıktığın gibi inersin.

 

Fazla atıp tutma bu dünya çok dardır

Bil ki her makamın bir de bedeli vardır

Aç gözünü milletle arandan perdeyi kaldır

O zaman dünya kaç köşe sende anlarsın.

 

Sen hiç bilir misin Yusuf olmak için ne gerek

Pişmek gerek, yanmak gerek, soy gerek

Yusuf olmayı kaldıramaz ki her yürek

Sen ancak ocak da odun yerine yanarsın.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Yazarın Diğer Yazıları