Son zamanlarda birçok kişi restoran ve kafelerin doluluğuna bakarak ekonominin iyi olduğu sonucuna varıyor.
Görünen değil de gerçeklere baktığımız zaman, ekonomik zorluklar altında insanlar, borçlanarak veya tasarruf yaparak, geçinmeye çalışıyorlar. Restoran ve kafelerdeki yoğunluk, sadece ekonominin iyi olduğu anlamına gelmez.
Üstelik unutulmamalıdır ki, restoran ve kafelerde vakit geçirmek lüks değildir. bu durumun arkasında yatan nedenler, daha karmaşık ve derinlemesine incelenmesi gereken ekonomik gerçekliklerdir.
İnsanlar, yaşam standartlarını korumak veya bir nebze de olsa rahatlamak için sosyal aktivitelere yöneliyor olabilirler. Ancak bu, ekonomik sıkıntıların yok olduğu anlamına gelmez.
Gerçek ekonomik durumu anlamak için, restoran ve kafelerdeki doluluk oranlarından ziyade ekonomik göstergelere bakmak gereklidir. İşsizlik oranları, enflasyon ve gelir eşitsizliği gibi faktörler, gerçek ekonomik durumu yansıtan önemli verilerdir.
O zaman şimdi görünene değil, gerçekliğe odaklanalım. ‘Türk-İş Ocak 2024 Açlık Ve Yoksulluk Sınırı’ verilerine baktığımızda, Türkiye'de mutfak enflasyonu alarm verici bir hızla artmaya devam ediyor. Ayda yüzde 4,27 artışla, son on iki ayda yüzde 69,76'ya ulaşan bu artış, yıllık ortalamada yüzde 79,44'e kadar yükselmiş durumda.
Açlık sınırı ise 15.048 TL'ye ulaşırken, gıda ile birlikte diğer temel harcamalar için hane halkının elde etmesi gereken toplam gelir tutarı yani yoksulluk sınırı ise 49.019 TL'ye yükselmiş durumda.
Bekâr çalışanlar ise durum pek de farklı değil. Bekâr bir çalışanın aylık yaşama maliyeti 19.630 TL'ye ulaştı. Bu rakamlara baktığımız zaman, halkın temel ihtiyaçlarını karşılamak için gerekli gelirin, enflasyonun hızlı artışı karşısında yetersiz kaldığını gösteriyor. Hükümet bu konuda bir takım önlemler almaya çalışıyor.
Merkez Bankası, enflasyonu ve ekonomiyi sınırlamak için aldığı önlem olan sıkılama politikası ile bir normalleşme sürecine girilmesi hedefleniyor. Ancak bunun meyvesi ne zaman alınır muamma…
