Arkamızdan ürüyor köpeğin biri
Gözleri kızarmış dişleri çok iri
Dilinden her yana saçıyor irini
İnsan gibi gezemez insan içinde.
İki ayaklıdır insan sanar kendini
Köpek gibi seçemezsin rengini
Hayvanlar aleminde bulmuş dengini
İnsan gibi gezemez insan içinde.
Şeytan gibi insana vesvese verir
Hasetlik yapmasa çatlar geberir
Sıkışınca da it dişlerini gösterir
İnsan gibi gezemez insan içinde.
Hiç bir gün giremez toplum içine
Çünkü şekli benzer sokak piçine
Benim de arkamdan havlamış yine
Leş yemiş de kan bulaşmış dişine.
Kırk yıl güder en küçük bir davayı
Hayatta hiç sevmez mutlu yuvayı
Her işten kendisine çıkarır payı
Nedense hiç girmez insanların içine.
Demokratlık sanar itlik yapmayı
Marifet zanneder adam kapmayı
Arkadan konuşurken kesilir dayı
Hiç haysiyeti yok toplum içinde.
Fitne fecir şer akıyor dilinden
Eşi bile kaçtı gitti onun elinden
Nasip almamış imandan dinden
Çıkıp da gezemez insan içinde.
Hayatta hiç sevmez Allah diyeni
Helalden kazanıp helal yiyeni
Mecliste görürse kıskanır seni
Kendisi gezemez insan içinde.
Kaleme sarılır yazar arkandan
Bir yapışınca düşmez yakandan
Asalak bit gibi beslenir kandan
İnsanım der gezmez insan içinde.
Saymakla biçmiyor marifet çoktur
Hatır gönül bilmez hiç vefa yoktur
Bu kuduz köpeğe kar etmez doktur
Tasmasız gezemez insanların içinde.
Dört ayaklı değil bunun ayağı iki
Tuzağa hiç düşmez bir kurnaz tilki
Her türlü pisliğe bulaşmış belli ki
Çıkıp da gezemez insan içinde.
Bu adama benzetsen darılır köpek
Artık kaşarlanmış kar etmez değnek
Alışkanlık olmuş herkese sövmek
Bir haysiyeti kalmamış toplum içinde.
Daima elleriyle tarar durur saçını
Şeytana kiraya vermiş kendi aklını
Görünce Yaka silker eşi dostu yakını
Hiç haysiyeti kalmamış toplum içinde.
Bilirim arife hiç gerekmez tarif
Yazdıklarım açık hiç değil ki girift
İtin pabucunu dama atmış bu herif
Çünkü o köpeklerle aynı biçimde.
Hep arkandan havlar çıkmaz karşına
Yanaşırsan bela açar senin de başına
Düştüğünü görürse kına yakar kıçına
Hiç haysiyeti kalmamış toplum içinde.
