BÜYÜK heyecanla ve umutla başladığımız sezonun daha ilk haftasında tepetaklak olduk.
Kayserispor’un sezon öncesi genel görüntüsü ve yapılan hamleler camiaya büyük umut aşıladı. Bu sezon farklı bir Kayserispor izleyeceğimiz konusunda hemfikirdik.
Ancak Altay deplasmanında “geçen sezondan kalma” bir takım izledik. Geçen sezon bile bu kadar kötü bir takım yoktu.
Tamam, ligin daha ilk haftası, ilk maçı…
Takımı yerden yere vuracak değilim.
“İlk elin günahıolmaz” diye bir tabir vardır.
Fakat sezon başında o kadar antrenman, o kadar emek nereye gitti arkadaş. Yalçın Hoca sahadaki oyuncuları aylarca, haftalarca (geçen sezonu da baz alıyorum) izledi gördü. Hiç mi taktik, teknik anlamda bir gelişme olamaz. Sahada Süper Lig takımı değil de alt liglerden getirilmiş bir takım var gibiydi. Tamam, eksikler, sakatlar, cezalılar var kabulüm.
Ama bunlar da Kayserispor’un birer futbolcusu. As kadroda fazla yer almasalar bile alternatif isimler olacaklar. Kayserispor’un bu oyunculara da ihtiyacı var.
İlk haftanın çok konuşulacak bir tarafı yok. Sahada futbolu değerlendirecek, tanımlayacak bir unsur göremedik.
O yüzden bu haftayı es geçelim.
Önümüzdeki haftalara bakalım. Hatalardan ders çıkarıp, yeni bir sayfa açalım. Eksikler, cezalılar takıma dâhil olunca, Kayserispor’un iyi bir ekip olacağından şüphem yok.
Yeter ki kadro mühendisliği iyi yapılsın, adaletli forma dağıtımı olsun.
Oynayan, oynamayan tüm futbolcuların Kayserispor formasına saygısı olsun ve ona göre mücadelesini göstersin.
Aile ortamı olduktan sonra iyi sayılabilecek bir de kadronuz varsa başarı kaçınılmaz olur.
