Ülkemizin en büyük sıkıntısı bu, sistemsizlik, plansız-programsız iş yapmak.
Eğitimde, sağlıkta, sporda, siyasetteaklınıza gelebilecek her şeyde sistemsizliğin kurbanı oluyoruz.
Birçok alanda geri kalmamızın nedeni de işte bu bahsettiğim sistemsizlik.
Kayserispor lige Yalçın Koşukavak ile başladı.
Aslında başlayamadı.
Daha ne olduğunu anlamadan kapının önüne koyuldu.
Geçen sezonun en fazla teknik direktör değiştiren takımı Kayserispor, bu sezona da “bismillah” dedi.
Ben burada teknik direktörün tercihlerini, teknik-taktik analizini yapmayacağım.
Genel durumdan bahsedeceğim.
Bu kadar basiretsizlik olamaz. Sadece Kayserispor için de konuşmuyorum. Süper Lig’den tutun, alt liglere kadar bu durum böyle. Kayserispor’un yanı sıra Kasımpaşa Şenol Can ile, 1. Lig’deki Bursaspor da Mustafa Er ile yolları ayırdı.
Kusura bakmayın bu yöneticilik falan değil. Sezon başında o kadar emek ver transfer yap, takımı kur hocaya emanet et, daha sonra ilk haftada onları “postala…”
Yok böyle bir yöneticilik örneği.
Henüz ilk haftada bu hocalardan ne beklediniz de size ne verdiler?
Daha ilk haftadan geleceği mi gördünüz?
Faklı bir konu varsa neden bu hocalarla başladınız sezona?
Yine belirtiyorum. Burada hiçbir hocayı savunma derdim yok.
Benim derdim sistemle.
Sporda da, sağlıkta da, ekonomide de…
Hepsinde bu durum böyle.
Ne başı var ne sonu. Kim kime dumduma.
Ahmet gitsin, Mehmet gelsin.
Öteki gitsin, beriki gelsin.
Değişen hiçbir şey yok. Futbolumuzda gram ilerleme yok. Hep aynı isimler. Siyasette de, sporda da sürekli tanıdık yüzler.
Herkesin bir lobisi var. Örümcek ağı gibi kurulmuşlar camiaya. İsteyen istediğini getiriyor, ya da kovdurtuyor. Herkesin tek düşündüğü cebi…
Günü kurtaran başarılarla sadece kendimizi avutuyoruz.
