BİR toplumun ayakta durabilmesi için, olmazsa olmaz dört meslek dalı vardır.
Bu meslek dallarının her birinin mutlaka ehil ellerde bulunması gerekir, toplumun huzur ve refahı için.
Bunlar; beslenmemiz için ziraat, barınmamız için inşaat, giyinmemiz için sanat, huzur ve güvenliğimiz içinse siyasettir. Ben burada güncelliği nedeniyle siyaset üzerinde duracağım.
Önemine binâen, bir kez daha altını çizerek tekrarlamak istiyorum ki; siyaset; hayatımızın ‘olmazsa olmaz’ larındandır. Öyle ki; güvenliği ve huzuru o sağlar.
Her meslek mensubuna o hükmeder.
O hâlde ideal bir siyasetçide hangi vasıfların bulunması gerekir?
İşte bâzı ana kraterler.
-Siyâsetçi; her şeyden önce âdil olmalı.
-Aldığı her kararı istişâre ile almalı.
-İlmi bir kariyere sahip olmalı.
-Kendisine güvenilir olunmalı.
-Asla yalan söylememeli. Siyâsetçinin sözü, kanun hükmündeki kararnâme gibi olmalı. Halkın tabiriyle onun her sözü, “buz üzerine değil, mermere yazılmış” gibi ol[1]malıdır.
-İşinin ehli olmalı
-Şahsi menfaatini düşünmemeli.
-Hizmet aşkıyla dopdolu olmalı.
-Herkesi sevgiyle kucaklamalı.
-Seçilene kadar bir partinin mensubu olsa da, seçildikten sonra herkese tarafsız davran[1]malı.
-Yerine getiremeyeceği hiç bir vaatte bulunmamalı.
-Elindeki imkânları en verimli şekilde kullanmalı.
-Yapacağı her işte; “ehemmi, mühimme tercih etme”li.
-Disiplinli, kararlı ve ağırbaşlı olmalı.
-Dürüstlüğü asla elden bırakmamalı.
-İnsanlara tepeden bakmamalı.
-Karizmatik ol[1]malı, fakat kibirli olmamalı.
-Mütevâzi olmalı.
-Zengin fakir ayırımı yapmamalı.
-Söz ve davranışlarında tutarlı olmalı.
-Taraf tutmamalı, herkese eşit davranmalı.
-Yiğit olmalı, kararı doğru vermeli, doğru verdiği karardan da asla dönmemeli.
-Fikrinde, sözünde ve yaptığı her şeyde samimi olmalı.
-Siyasetçinin daima; eli ve sofrası açık olmalı.
-Ayrıca; bir siyâsetçinin başarılı olabilmesi için, hayatının her dönemini ve her gününü yarın seçim olacakmış gibi değerlendirmesi ve ona göre hareket etmesi gereklidir... diye düşünüyorum.
Kısacası; halkının derdiyle hem hâl ol[1]malı, tasada ve kıvanç[1]ta onun yanında yer almalıdır...
Bütün bu özellikler siyasilerimizde ne kadar var bilinmez ama; tam huzur ortamı sağlandı, tam bir şeyler rayına girmeye başladı dediğimiz anda maalesef siyasetçinin biri çıkar ve “camız’ın göle...” misali bütün her şeyi alt üst eder.
Ne diyelim Allah bu tür siyasilerin neslini kurutsun.
