Resulümüz ümmetini/kavmini ahirette şikayet mi edecek?

Resulümüz, Nebimiz, Peygamberimiz Kurandan aldığı bir çalışma ahlakının, programını bize sünnet olarak bırakmıştır. Sünnet diye bağırıp çağıranlar, Resulümüzün bu ve benzeri sünnetlerinden haberleri yok. Çünkü beslendikleri kaynak Kuran olmazsa, ne Resulümüz ne hadisi nede sünneti doğru anlaşılmaz. Kuran ahlakı, bir amel, bir çalışma, bir gayret, bir eylem ve bir aksiyon ahlakıdır. Allahın gönderdiği bu ahlak, Hz. Resulün şahsından bize yansımaktadır. Allah Resulünün bu sünneti bir çalışma, gayret, eylem, amel abidesidir. Sünnet arayan, hurafeleri değil, Kurandaki açıklanan Resulümüzü ve sünnetini doğru anlamalıdır. Şu unutulmaması gereken bir metot olmalıdır. Çalışma, gayret olmadan sünnet oluşmaz. Tabi ki, Allahın tabiat kitabı ile insan kitabını Kuranla birleştirip okuyup anlamalıdır. Bilgiye dayanmayan, zan peşindedir,  dinde zannın ve yalanın yeri yok, Kurandaki bilginin yeri vardır. Laf da, şöyle deniyordu. Kuran Allah Resulünün ahlakı deniyordu, Allah Resulünün ahlakı da, yaşayışı da sünneti değil mi? Laf da var ama fiiliyatta yok, hurafeler de var. 53/Necm 38  “Hiçbir günahkarın bir başkasının günahını çekmeyeceği.”  Necm 39 “Ve insanın sadece kendi emek ve gayretinin karşılığını alacağı.” Allah tarafından açıklanırken, emeği çalışması olmadan sevap umanlar, kendilerine okunması farz olan Kuranı kendileri okuyup anlamayıp, başkalarının okumasından sevap alacağını umanlar, hem Allahın, hem de Resulün tebliğ ettiği şu ayetlerle karşılaşacaklarını unutmamalıdırlar. 25/Furkan 30 “İşte o gün Resul, şöyle şikayette bulunacak. Ya Rabbi, benim şu kavmim/ümmetim bu Kurana hep sırt çevirip, hükmü geçmiş kitap yerine koydular.” Sünnet, sünnet diye yırtınanlar, Resulün sünnetinin uygulanmasını niçin hayatlarında uygulamıyorlar? Bu ayetler laf olsun diye mi haşa, Allah tarafından gönderilmiştir. Furkan 18 “Onlar da haşa Rabbim! Seni tenzih ederiz, senden başkalarını evliya edinmek bize yakışmaz. Fakat, Sen onlara ve atalarına dünyevi hazları o kadar çok tattırdın ki, şımarıp Zikri/Kuranı unuttular ve sonunda helak olmayı hak eden bir toplum oldular.”  Furkan 19  “İşte bak, ilahlaştırdıklarınız söylediklerinizin, tümünde sizi yalancı çıkardılar. Artık ne azabı başınızdan savabilirsiniz, ne de her hangi bir yardım alabilirsiniz. İçinizden kim şirke batarsa biz ona büyük azabı tattıracağız.” 23/Müminun 66    “Zira Benim ayetlerim size gönderilmiş okunuyordu, ama siz Kurana sırtınızı dönüyordunuz.”  67/Mülk 10  “Eğer vahye/Kurana kulak vermiş olsaydık, yahut aklımızı kullansaydık bu gün bu alevli ateşe düşenlerden olmazdık derler.” 21/Enbiya 10 “Ant olsun ki, Biz, size içinde şeref ve öğüt olan bir zikir/Kuran indirdik, hala aklınızı kullanmayacak mısınız?”  46/Ahkaf 6  “İnsanlar ahrette bir araya toplandığında dua bekledikleri kişiler dua edenlere düşman olacaklar ve kendilerine yapılan kulluğu da ısrarla reddedecekler.” Şimdi dikkat edelim ayete Resulümüz neyden sorumluymuş. 46/Ahkaf9  De ki: Ben, Resullerin ilki değilim. Gelecekte beni ve sizi nelerin beklediğini de bilmiyorum. Ben, sadece bana vahiy edilen Kurana uyuyorum. Çünkü ben, apaçık bir uyarıcıdan başka bir şey değilim.”  Kuranı şahsen kişiler kendileri okuyup anlamadan, başkalarının okumasından sevap alacağını bekleyenler hem Allahın herkese farz kıldığı emre karşı gelmişler, hem de Resullerini ve sünnetini anlamamışlardır. Sonrada Allah, Kuran, Resul, sünnet diyerek kendilerini avutmuşlardır.