Efendimizin sünnetini uygulamanın önemi!

Allah tarafından açıklanırken, emeği çalışması olmadan sevap umanlar, kendilerine okunması farz olan Kuranı kendileri okuyup anlamayıp, başkalarının okumasından sevap alacağını umanlar, hem Allahın, hem de Resulün tebliğ ettiği şu ayetlerle karşılaşacaklarını unutmamalıdırlar. 25/Furkan 30 “İşte o gün Resul, şöyle şikayette bulunacak. Ya Rabbi, benim şu kavmim/ümmetim bu Kurana hep sırt çevirip, hükmü geçmiş kitap yerine koydular.” Sünnet, sünnet diye yırtınanlar, Resulün sünnetinin uygulanmasını niçin hayatlarında uygulamıyorlar? Bu ayetler laf olsun diye mi haşa, Allah tarafından gönderilmiştir. Furkan 18 “Onlar da haşa Rabbim! Seni tenzih ederiz, senden başkalarını evliya edinmek bize yakışmaz. Fakat, Sen onlara ve atalarına dünyevi hazları o kadar çok tattırdın ki, şımarıp Zikri/Kuranı unuttular ve sonunda helak olmayı hak eden bir toplum oldular.”  Furkan 19  “İşte bak, ilahlaştırdıklarınız söylediklerinizin, tümünde sizi yalancı çıkardılar. Artık ne azabı başınızdan savabilirsiniz, ne de her hangi bir yardım alabilirsiniz. İçinizden kim şirke batarsa biz ona büyük azabı tattıracağız.” 23/Müminun 66    “Zira Benim ayetlerim size gönderilmiş okunuyordu, ama siz Kurana sırtınızı dönüyordunuz.”  67/Mülk 10  “Eğer vahye/Kurana kulak vermiş olsaydık, yahut aklımızı kullansaydık bu gün bu alevli ateşe düşenlerden olmazdık derler.” 21/Enbiya 10 “Ant olsun ki, Biz, size içinde şeref ve öğüt olan bir zikir/Kuran indirdik, hala aklınızı kullanmayacak mısınız?”  46/Ahkaf 6  “İnsanlar ahrette bir araya toplandığında dua bekledikleri kişiler dua edenlere düşman olacaklar ve kendilerine yapılan kulluğu da ısrarla reddedecekler.” Şimdi dikkat edelim ayete Resulümüz neyden sorumluymuş. 46/Ahkaf9  De ki: Ben, Resullerin ilki değilim. Gelecekte beni ve sizi nelerin beklediğini de bilmiyorum. Ben, sadece bana vahiy edilen Kurana uyuyorum. Çünkü ben, apaçık bir uyarıcıdan başka bir şey değilim.”  Kuranı şahsen kişiler kendileri okuyup anlamadan, başkalarının okumasından sevap alacağını bekleyenler hem Allahın herkese farz kıldığı emre karşı gelmişler, hem de Resullerini ve sünnetini anlamamışlardır. Sonrada Allah, Kuran, Resul, sünnet diyerek kendilerini avutmuşlardır.