İnsanlar herhangi bir iş, amel yaparken, o yaptıkları işten, amelden kendilerine faydası dokunacak bir sonuç elde etmek isterler. Allahın razı olduğu imana uygun işler, eylemler, davranış ve kötülüğü düzeltmek, doğru dürüst olmak, özünde iyilik yapmak, amellerini barış ve sevgiye taşıyıp sevaba çevirmektir. SEVAP: Dini açıdan makbul sayılan davranışların ahretteki mükafatı karşılığıdır. Hayırlı bir davranış karşısında, tanrı tarafında verileceğine inanılan ödül, yapılan iyiliğin amelden sevaba çevrilmesidir. Sadece hayırlı ve helal işler ve amelleri yapanlar değil, Kuranı devre dışı bırakıp yolunu şaşıranlar bile, hayırsız ve haram işler yapanlarda, yaptıkları işlerin sonucundan kendilerine faydası dokunacak bir neticeye ulaşmayı umup isterler. Hepimizin bildiği gibi hırsızlık yapmak haramdır. Ama hırsızlık yapan insanda hırsızlık yaparken kendisine fayda sağlayacak bir şeyi hayal edip, çaldığı maldan elde edeceği menfaati düşünmektir. Kumar oynamak, içki içmek, kul hakkı, kamu hakkı yemek, rüşvet alıp vermek gibi, bunlar için evini, tarlasını, arsasını, fabrikasını, dükkanını varını yoğunu satıp tüketenler olmuş ve olmaktadır. Bunları haram olmasına rağmen, insanlar kendilerine fayda sağlayacak sadece dünyevi menfaatleri hayal ederek biraz daha fazlasını alayım diye yaparlar, kanaat, şükür etmezler. Bir işi ameli yaparken o işten, amelden fayda beklemek yeterli değildir. Yapılan iş, amel Allahın emrine göre mi yapılıyor, yoksa uydurulan hurafelere göre mi yapılıyor. yaptığımız ve yapacağımız işler Allah rızasına uygun olması, yani Allahın razı olduğu işleri amelleri yapıp ameli Saliha döndürmeliyiz. Her yapılana, her akla geleni, her önünüze konana, her sözün önünde sonunda, Allah, din, peygamber sözü geçen, ancak içi boşaltılmış hurafe ve uydurmalarla doldurulan ve şuursuzca yapılan amel ve işlere ameli Salih demiyor. 34/Sebe 37 “Ne mallarınız, ne çocuklarınız, sizi bizim huzurumuza yaklaştıran şeylerdir. Yalnız doğru iman edip, Salih amel işleyenler yaklaşır. İşte onlar için Salih amellerinin karşılığı mükafat ve cennet vardır.” 7/Araf 42 “Doğru inanıp, iyi ve Salih ameller işleyenlere gelince biz kişiye ancak gücünün yettiği yükü yükleriz. İşte onlar cennetliklerdir onlar cennette ebedi kalıcıdırlar.” 29/Ankebut 2 “İnsanlar imtihandan geçirilmeden sadece iman ettik demeleriyle bırakılı verileceklerini mi sandılar.” Adımız Müslüman ya, ne yaparsak yapalım cennetliğiz zannediliyor. 82/İnfitar 19 “O gün hiçbir kimse başkası için bir şey amel, sevap, günah yapamaz. Ogün iş yalnız Allaha kalmıştır.” Kuranı devre dışı bırakıp, haşa Allah’ı unutmuş, gaflete dalmış, cahil kalmış yerine koyup, Allahın dinimi tamamladım emrini unutup, akıllarına gelenleri din diye uydurup koyanlara uymak, Kuranda Allahın koymadığı, çeşitli namaz çeşitlerini, kadir gecesi hariç, kandil gecelerini uydurmak sevap yerine insanları şirke sürükler. Müslüman’ım diyeceksin, Allahtan başkalarının sözlerini din kabul edeceksin sonrada cenneti garantiledim diyeceksin. 83/Mutaffifin 1-2-3 “İnsanlardan alırken ölçüp tarttıklarında tam, onlara verirken ölçüp tarttıklarında ise eksik/noksan yapan hilekarlara yazıklar olsun.” 98/Beyyine 5 “Halbuki onlara ancak dini yalnız Allaha has kılarak ve hanifler olarak kulluk etmeleri, doğru namazı kılıp doğru zekatı vermeleri emir olunmuştur. İşte sağlam din de budur.”
