Sınav soruları çalındı, sahte diplomalar basıldı, herkes bir yerlerden "başarıyla" mezun oldu. Levent Kırca sağ olsaydı da görseydi, çünkü bu ülkede onun skeçlerini aşan bir gerçekliğe kavuştuk.
"Diploma kaç para?" diye sormaya utanır olduk.
Ama birileri utanmamış.
Birileri parayı bastırmış, bir üniversiteden diploma çekmiş gelmiş.
Yanına bir de akademik unvan kondurmuş.
"Profesörüm ben" diyor, alnında ter yok, sabahlara kadar çalışmak yok, sadece IBAN var.
Ve ne acı ki; biz artık buna şaşırmıyoruz.
Çünkü bu ülkede şaşırma refleksimizi 2010’da bıraktık.
Belki de daha bile önce.
Hani şu, “Olacak O Kadar” her hafta evlere şenlik getirirken, aslında bize yıllar sonra yaşayacağımız saçmalıkları tiyatral bir belge gibi izletirken…
Levent Kırca’ya borçluyuz
Adam yıllar önce “Bizim mahallede hoca” tiplemesiyle fetö’ye parmak basmış.
Kopya çekenleri, torpille iş kapanları, diploması olmayanı rektör yapan sistemi skeç skeç anlatmış.
Gülüyorduk. Gülerken aslında ağlanacak halimize güldüğümüzü biliyorduk ama bugünleri yaşayacağımızı bilmiyorduk.
Bugün, sınav sorularını çalıp binlerce kişinin hakkını yiyenler profesör, hâkim, savcı olmuş.
Birileri de 40 bin TL verip "mezun" olmuş.
Halkın çocuğu ise KPSS kitaplarıyla uykusuz kalmış.
Çalınan sorular yüzünden elenmiş, atanamamış, umudu kırılmış.
Bir ülkede adalet diplomasızların elindeyse...
...o ülkenin adı artık “parodi” olur. Biz 15 yıl önce güldüğümüz skeçlerin içinde yaşıyoruz.
Sahte diplomalar, çalınmış sorular, torpille atanmış yöneticiler…
Hepsi gerçek.
Skeç değil.
Parodi değil.
Gerçek haber.
Gerçek hayat. Ve en kötüsü ne biliyor musunuz? Biz yazarken, siz okurken utanıyorsunuz ama bu düzenin içindekiler utanmıyor.
Eğer Levent Kırca bugün yaşasaydı, yeni bir skeç yazmazdı.
Çünkü artık yazmasına gerek yoktu.
Sadece haberleri açar, iki cümle ekler, altına müziği koyardı: "Olacak o kadar, tiyatro bu kadar..."
Ve biz yine gülerdik, içimiz sızlayarak ve hiçbir şeyin değişmeyeceğini de bilerek… Maalesef…
