Onu iyi tanır bütün yad-yaban
Odun bulamazsa yakardı çoban
Harmanda süpürge yapardı babam
Çok işe yarardı sığırkuyruğu.
Yel esince buram, buram kokardı
Arılar çiçeğinden balın toplardı
Ebeler nineler da ilaç yapardı
Bir şifa kaynağıdır sığırkuyruğu.
Her zaman biterdi dağda yaylada
Hiç bitmezdi bir ekili tarlada
Bol miktarda bulunurdu doğa da
Kimsesize yoldaş sığırkuyruğu.
Bana hüzün verir çiçek açınca
Ona dert yanardım yalnız kalınca
Odun olur çiçekleri solunca
Çok işe yarardı sığırkuyruğu.
Nerde görsem hatırlarım geçmişi
Harmanda tarlada gördüğüm işi
Solunca belli olur güzün gelişi
Bin haberci gibi sığırkuyruğu.
Tüm otlar solarken o yeşerirdi
Sarıçiçekleri bana huzur verirdi
Üstüne kar yağar karlar erirdi
Kırılıp düşmezdi sığırkuyruğu.
Onun olduğu yerde tertemiz hava
Yaprağı çiçeği her derde deva
Dağ başında meydan okur soğu a
Zorluktan yılmazdı sığırkuyruğu.
Onunda dili var o da konuşur
Matemli gönüller on da buluşur
Arı sinek böcek sinesine doluşur
Böceklere yuva olur sığırkuyruğu.
Örümcekler ağ örerler dalına
Ondan şifa katar arı balına
Yeşil yaprağından yaparlar kına
Her derde devadır sığırkuyruğu.
Kıymetini bilen gül diye koklar
Attarlar hekimler yaprağın toplar
Kıymetini ne bilecek ahmaklar
İlaçtır merhemdir sığırkuyruğu.
