Kayseri Cumhuriyet Meydanı’nda, kale surlarının dibinde sıralanan ayakkabı boyacıları meydanın adeta nabzını tutuyor. Onların yanına bir kere oturduğunuzda, hayata başka bir pencereden bakmaya başlıyorsunuz.
Meydandan geçen her çeşit insan…
Orada kiminin parası havada uçuşur, sözlerinden bolluk akar. Kimi ise yoksulluğunu fısıldar, sesi bile çıkmaz neredeyse... Ama o küçük taburelerde oturan boyacılar, hepsinin hikayesini dinlemiş, dertlerine ortak olmuş ayakkabılarını da cilalamıştır.
***
Günümüzde kaybolan mahalle sıcaklığını, huzurlu esnaf samimiyetini hâlâ onların arasında bulabilirsiniz.
Bir bakmışsınız çay gelmiş. Tarihi surların dibinde buharı tüten bardaktan çay içiyorsunuz.
Bir bakmışsınız, ayakkabısının rengini beğenmeyen bir kadın çıkagelmiş. Ayakkabılarını boyacıya emanet etmiş, onların yerine giydiği terliklerle oturmuş bekliyor. Gözleri meydanı izliyor.
***
Derken yaşlı bir adam geliyor.
Hiç susmadan anlatmaya başlıyor. Anılar, zamanın içinden çıkıp boyacı sandığının başında diziliyor.
İşte o an fark ediyorsunuz… Fırçanın gölgesinde bir Cumhuriyet Meydanı var. Günümüzün koşturmacasından uzak, eski mahallelerin huzurunu hissettiğiniz bir yer…
***
Ama elbette her huzurun da bir çilesi var.
Ayakkabı boyacıları kış aylarında zorluk çekiyor. Kayseri'nin çetin ayazında çalışmak kolay değil. Bu nedenle Büyükşehir Belediyesi’nden kapalı bir alan talep ediyorlar.
Bu oldukça haklı bir istek. Umuyoruz ki Anıtlar Kurulu ile uzlaşma sağlanır da, bu tarihî mesleğin emektarları biraz daha insanca koşullarda işini yapar.
