Son birkaç hafta, Özgür Özel’in omuzlarına kolay taşınacak yükler bırakmadı. En yakın dostlarından biri olan Manisa Büyükşehir Belediye Başkanı Ferdi Zeyrek’i daha yolun başındayken toprağa verdi. Elektrik akımına kapılan Zeyrek’in ani ölümü sadece Manisa’yı değil yakın arkadaşı Özgür Özel’de derinden sarstı. Buna rağmen sahneden inmedi, kürsüden çekilmedi, sessizliğe gömülmedi.
Üstelik sadece bu acı da değil yaşadığı. Cumhurbaşkanına hakaret, suça teşvik, kamu görevlisine hakaret… Ankara Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından hakkında açılan re’sen soruşturmalarla uğraşıyor. Partisinin önemli isimleri cezaevinde. Belediye başkanları gözaltına alınıyor. Fezlekeler ardı ardına geliyor. Ama Özel hâlâ sahada, hâlâ şehir şehir mitingler yapıyor.
Bu yüzden bu yazıyı yazmak istedim.
Çünkü bu ülkede bir şeyler ters giderken sessiz kalmak kolaydır. Geri çekilmek, zamanı değil demek beklemek... Bunlar konforlu tercihlerdir. Ama Özgür Özel o yoldan gitmiyor. Ne başına gelenler ne hakkında açılan dosyalar, ne de yaşadığı kayıplar onu durduruyor. Anlaşılan o ki yılmak onun sözlüğünde yer almıyor.
Bugün her şeyin üst üste geldiği bir dönemde hâlâ ayakta kalabilmek kolay değil. Hele ki siyasette. Ama Özel bu zorluğu göze alarak yürüyor. Dağılmadan, dağ gibi eleştiriler arasında yürümeye devam ediyor. Çünkü onun derdi yalnızca siyaset değil bir şeyleri gerçekten değiştirme iddiası taşıyor.
