Eskiden kitap almak bir keyifti. Ayın sonunu zor getiren biri bile bir iki kitap alabilir, köşesine çekilip dünyadan uzaklaşırdı. Şimdi ise bir kitapçıya girerken fiyat etiketlerinden korkar olduk. Raflara yaklaşmak bile cesaret istiyor. Artık neredeyse kitap almak lüks haline geldi.
Geçenlerde çok istediğim bir romanı elime aldım fiyat etiketini görür görmez geri bırakmak zorunda kaldım. Kitap 367 TL’ydi daha pahalı kitaplar da var ama bu tutara pazardan en azından birkaç sebze alınabilir. Şimdi şunu düşünüyorum bir ülkede kitap almak ile karın doyurmak arasında tercih yapmak zorunda kalıyorsak ciddi problem var demektir. Çünkü ben kitapların düşünen bir toplumun temel taşı, bir gencin hayal gücü, bir çocuğun geleceğe açılan kapısı olduğunu düşünüyorum. Ama bugün ne yazık ki özellikle öğrenciler için bir kitabın kapağını açmak mali bir yük. Kütüphaneler dolu evet ama bazen orda da istediğimiz her kitaba ulaşamayabiliyoruz. E-kitaplar desen onlarında fiyatı yüksek olabiliyor. İkinci el kitaplarda da her zaman her kitabı bulamıyoruz. İkinci el kitap satışı yapan sitelerinde kargo ücretleri kitaptan daha pahalıya geliyor. Yani yine aynı fiyatları buluyor neredeyse.
Yayınevleri haklı kağıt maliyetleri, baskı, dağıtım hepsi zamlanmış. Ama okuyucu da haklı. Asgari ücretin dörtte birine denk gelen kitaplar nasıl alınsın? Bir ayda üç kitap okuyan biri artık ya bütçesinden kısmak zorunda ya da okumaktan vazgeçmek zorunda. Kitap okumuyor bu gençler deniliyor. Bu ekonomide bu fiyatlarla elbette okuyamazlar. Oysa gençler sadece sınav kitaplarına değil, edebiyata, felsefeye, tarihe de ulaşabilmeli. Kültüre yapılan yatırım geleceğe atılan bir adım demektir. Çünkü kitaplar sadece bilgi taşımıyor, umut, direnç, hayal ve insanlıkta taşıyor. Biz o umuda ulaşmak için artık sadece zaman değil ciddi paralar da harcamak zorunda kalıyoruz. Kitap kokusuna hasret kaldık. Hem de tam anlamıyla.
