Müzakereleri değer talep eden müzakereler ve değer ortaya çıkaran müzakereler olarak ikiye ayırabiliriz.
Müzakerecinin ikilemi iki müzakere türü arasındaki seçimler esnasında ortaya çıkar. Birlikte değer ortaya koymak için ihtiyaç duyulan iş birliğine yönelik davranışlar ile müzakerecinin değer talep etmek için harekete geçmesi bir ikilem yaratacaktır.
Yaşanan ikilemle iş birliği sonucu ortaya çıkan değerin nasıl paylaşılacağı endişesi davranışları olumsuz etkilemektedir. Her iki duygunun dengelenmesi yapılacak en iyi iş olacaktır.
Müzakerecinin yaşadığı ikilemden doğan gerilim hangi müzakere türüne ne zaman baş vurulacağı konusundan kaynaklanmaktadır. Bence müzakereci tarafların çıkarları taban tabana zıt olduğunda rekabet etmeli ve daha fazla pay istemeli; ortak çıkarları varsa ve karşılıklı yarar sağlanabilecek durumlar bulunuyorsa iş birliği yapmalıdır.
Ancak, müzakerecinin ikilemi içerisinde bulunanlar kısa vadeli çıkar peşine düşerlerse, orta ve uzun vadeli kazançlarını feda etmiş olacaklardır.
Müzakereciler ikilemi yönetmek ve gerilimi azaltmak amacıyla ortaya değer çıkarma veya değer talep etme arasında denge kurmalı ve her iki müzakere türünü etkin bir biçimde ve yeri geldikçe kullanılmalıdırlar.