İşletme kültürü, çalışanların uyması gereken davranış kalıplarına ve iş yapma biçimlerine işletme kültürü denilmektedir. İşletmelerde çalışanların birbirleriyle olan iletişim şekilleri, hoş gören davranışları ve iş yapma biçimleri tamamen işletme kültürüyle ilgilidir.
İşletmelerdeki kültür işletmelerdeki herkes tarafından paylaşılıp paylaşılmadığına göre zayıf kültürler ve güçlü kültürler olarak ikiye ayrılmaktadır. Eğer bir işletmede birçok farklı kültür varsa zayıf kültürden söz edilir. İşletmede tek bir kültür işletmenin farklı birimlerinde yaşanıyorsa çok güçlü bir kültür var demektir.
Organizasyonel çeviklik, başlangıç noktasından müşteriye doğru ürün ve hizmetlerin en kısa sürede, en doğru maliyetle ve en doğru çıktıları sağlayacak şekilde ele alınmasıdır.
Çevik kurumsal işletmeler çok güçlü bir kültüre ihtiyaç duyarlar. Çünkü, işletme kültürü stratejiyi sabah kahvaltısında yer (Peter DRUCKER).
Bir işletmenin kültürünü anlamak için 3 model bulunmaktadır. Bunlar Cameron-Quinn Modeli, Schneider Modeli ve İlk 60 Gün Modeli’dir.
Cameron-Quinn Modeli işletme kültürünü 4 yöne göre değerlendirir. Bunlar şirket içine veya dışına odaklanma, esneklik ve dinamizm veya durağanlık ve kontroldür.
Dört yönün içerisinde ise klan kültürleri, adhokrasi kültürleri, hiyerarşi kültürleri ve pazar kültürleri bulunmaktadır.
Esneklik ve dinamizm yönü ile işletme dışına odaklanma yönü arasında adhokrasi kültürünü görmekteyiz. Esneklik ve dinamizm yönü ile şirket içine odaklanma yönü arasında ise klan kültürleri bulunmaktadır.
Durağanlık ve kontrol yönü ile işletme dışına odaklanma yönü arasında pazar kültürlerini görürüz. Durağanlık ve kontrol yönü ile işletme içi odaklanma yönü arasında da hiyerarşi kültürleri bulunmaktadır.
Bu modele göre, işletmelerde bu dört alt kültür türü yalın haliyle tek başına değil karışık olarak bulunur.